Ibarrola iturria |
Andres Ibarrola, bere arreba Mª Dolores, Joaquina Antonia eta Mª Bautistarekin. |
Oparoaldia
bizi izan zuten Argentinako lurretan eta dirutza ere egin zuten.
Berastegira eginiko bisita batean, Bulatzi-erdi auzoan (leku-izen
hori dator informazio-iturri izan dugun testuan) iturri bat
eraikitzea erabaki zuen Andresek, bere arrebekin batera.
Gizarte-ekintza edo dohaintza bat egin zuen, beraz, auzotarrek ur
garbiaz goza zezaten.
Gauzak
horrela, 1913ko urtarrilaren 19an, Juan Martin Iparragirre lagun eta
auzotarrak Bulatzi-erdiko iturri berrirako ura eskatu zion
Berastegiko udalari, Andresen izenean. Udalak, bere aldetik, honako
baldintzekin onartu zuen Iparragirreren eskaera: ura Urandiko
depositutik hartu beharko zuten, eta hodien kanpoaldeko diametroak
ezin izango zuen 26 eta 33 mm arteko neurria gainditu. Hala, uda
hartarako funtzionamenduan izan zuten iturria auzoan.
Hala dio harri gaineko inskripzioak; ESTA FUENTE FUE COSTEADA POR DON ANDRES IBARROLA MARICHALAR Y Hnas EL AÑO 1913 |
1918ko
ekainean, alkateak herriko kale nagusiari Andres Ibarrola izena
jartzea proposatu zuen, iturriak herriari ematen zion zerbitzuagatik
esker ona adierazi eta omenaldia egin nahian Ibarrola jaunari. Baina,
azkenean, ez zen bete alkatearen asmoa, eta urte gutxitara hil zen
Andres.
1929ko
apirilean, Joaquina Antonia Ibarrolaren heriotzaren ostean, haren
albazea edo testamentu-betearazlearen jakinarazpen bat iritsi zen
Argentinatik, esanez Joaquina Antoniak bere ondasunen %7 Berastegiko
herriarentzat utzi zuela.
Hala,
1934ko otsailean, testamentu-betearazlearekin eta Ogasunarekin
hainbat izapide izan ondoren, 50.057,35 pezeta kobratu zituen udalak,
Joaquina Antonia Ibarrolak iturria mantentzeko eta zaintzeko
lanetarako utziak.
1934ko
apirilean, berriz, hilabete batzuez iturria urik gabe egona zela eta,
udal-batzak Urandiko hoditeria aldatzea erabaki zuen, eta Ibarrola
iturrirako eta Izotzalde auzorako ura Ollokoko manantialetik hartzea,
hoditeria berria erabilita. Inbertsio garrantzitsua izan zen hura
iturriaren funtzionamendu egokirako; eta lanen kostua finantziatzeko
ere, Joaquina Antonia Ibarrolaren ondasunak erabili zituen udalak.
1935eko
otsailean, lanak bukatu ostean, 17.362,20 pezetako soberakina geratu
zen Joaquina Antonia Ibarrolak utzitako diru-funtsetan. Haietatik
12.000 pezeta epe finkorako aurrezki bezala jarri zituen udalak, eta
gainontzekoa kontu korronte batean gorde zuen, behar berrietarako.
Blog-administratzaileak iruzkina kendu du.
ErantzunEzabatu